Bir başkadır Tarsus’ta akşamlar;

Güneş bir başka batar geceleri,

Götürür beraberinde neşeli çocuk sesleri.

Ayın sessizliği çöker,

Ve yıldızların göz kırpışları arasında;

Canlanır duvarlar, anlatırlar anılarını,

Yüz yıllar olmanın verdiği kıvanç ve gururla.

Bir başkadır Tarsus’ta akşamlar;

Çöküverirsin bir banka yorgun argın,

Seyredersin karanlığın getirdiği güzelliği.

Uzaktan bakanlar yanlız sansa da seni,

T.A.C’nin varlığıyla kaplıdır çevren;

Kalbin sevgiyle doludur ve coşkuyla!

Onlar anlayamaz, ama sen bilirsin;

T.A.C’em benimdir dersin,

Ben de T.A.C’em, seninim.

Bir başkadır Tarsus’ta akşamlar;

Dokunuverirsin duvarlara,

Yumuşacık gelir eline o sert taşlar.

Her girintide, her çıkıntıda,

Bir sırrı gizlidir ağabeylerimizin, ablalarımızın

Her görünene nokta taşların üzerinde,

Gözyaşlarıdır aramızdan ayrılanların,

En güzel ispatıdır sevgiyle örülen bağların.

Bir başkadır Tarsus’ta akşamlar;

Dinlemesini bilirsen eğer,

Konuşur seninle gecenin sessizliğini;

Bizler ayrılsak da artık,

Kardeşlerimiz alacaktır yerimizi.

Bir başkadır Tarsus’ta akşamlar;

Dinlemesini bilene çok şey anlatır bu duvarlar

Alper Arazlı (TAC '90)